-
1 manger
vt., consommer ; grailler, bouffer, boulotter ; paître, brouter, (ep. des animaux) ; (en plus à Morzine) boire: bdj(y)î (Albanais 001fC, Vaulx 082 | 001eB, Ansigny 093b, Moye 094b), bdyî (001dA, 093a, 094a), mdjé (Albertville 021b VAU, Doucy-Bauges 114, Drumettaz 190, Montagny-Bozel 026), m(eu)djê (CôteFrançais - Savoyard 1045 Aime 188b, Peisey 187b | 187a), m(eu)hhyé (Jarrier 262), mdj(y)î (001cC FON, Chautagne | 001bB), MDYÎ (001aA, Alby-Chéran, Annecy 003, Balme-Sillingy 020, Chapelle-St-Maurice 009, Combe-Sillingy 018, Leschaux 006, Sevrier 023), m(e)dyé (Thoiry 225 | Aix 017, Chambéry 025c), mdzè (188a), mejé (021a), mendjiye (Faeto), m(e)zhé, m(eu)zhé (025b, Arvillard 228b | 025a, 228a, Compôte- Bauges 271b, St-Pierre-Albigny 060, Table 290), m(e)zhî, m(eu)zhî (Bellevaux 136, Clefs 132, Cordon 083b, Magland, Mésigny, Morzine 081, Reyvroz 218a, Saxel 002b, Thônes 004, Villards-Thônes 028 | 002a, 083a, 218b, 271a, Douvaine 033, Frangy 039, Monnetier-Mornex, Morzine 081, Lully 137, Valleiry 105), mezdî (Praz-Arly), mezhyé (Attignat-Oncin), mezhyézh (St-Martin-Porte), m(e)zyé (Notre-Dame-Bellecombe 214, Giettaz 215b | 215a, St-Nicolas-Chapelle 125), midjî (Tignes 141), mi-ndjér (Lanslevillard 286), mzhiye (Billième 173), C. 1 ; pekâ (003, COD 347a-8) ; kassâ < casser> fa. (001) ; krossi < craquer> gv.3 (025). - E.: Aliment, Boire, Détruire, Dilapider, Disputer (se), Dévorer, Faillite, Foin, Gonflé, Mangeur, Médire, Quereller (Se), Remanger, Ronger, Ruiner (Se), Terre, Téter.Fra. Mange un morceau avec nous (invitation courante et familière): bdyè / meuzhe manger on bokon awé no (001, 093 / 002).A1) manger vite: déblotâ < dépouiller de ses feuilles> fa. (002), êfornâ < enfourner> (001).A2) chipoter, pignocher, mangeotter, manger du bout des manger lèvres // dents, lentement, sans appétit, avec nonchalance, par petits morceaux, en triant les meilleurs morceaux ; manger mal en épluchant tous les mets et en laissant une partie dans son assiette: mâmwin-nâ vi. (001), mzhotâ (002), mwashî su (kâkran) (002), pilyossî < épouiller> (002), pinyoshî (001, 082), bèkatâ < becqueter> (028).A3) manger par petits morceaux, grignoter, manger un petit gâteau ou une petite tranche de pain ; prendre avec ses doigts de petits morceaux (de pain, de tomme): égronyatâ (002) ; boknâ (021), R. bokon < morceau>. - E.: Mordiller, Ronger.A4) pignocher, manger du bout des manger lèvres // dents, manger manger des broutilles /// brin à brin, (ep. des herbivores, des chèvres): pèlotâ vi., C. é pèlôte < il pignoche> (001), R. Peler ; bustelyé (021), R. Bûche. - E.: Tatillonner.A5) manger lentement en choisissant les meilleurs manger morceaux /// herbes (ep. des animaux domestiques): pèloshî vi. (001, Sallanches), C. é pèlôshe < il mange lentement> (001), R. Peler ; pyournâ (083).A6) manger // avaler manger en glouton // gloutonnement // avidemment, bâfrer, s'empiffrer, se goinfrer, bouffer, engloutir (la nourriture), dévorer: BÂFRÂ vt. /vi. (003, 004), bofrâ (Albertville 021) ; bofâ (003, 004, 021, 028), boufâ (Moûtiers) ; êbofâ (020) ; êgofâ, ingofâ (021) ; êfornâ < enfourner> (001) ; koti (Samoëns 010). - E.: Brelan, Guilledou.A7) manger gloutonnement en faisant claquer les lèvres d'une manière désagréable: flokâ vt. (021), R. onom.. - E.: Flasque.A8) manger outre mesure, trop manger, se charger l'estomac de trop de nourriture: shardî bèkè < charger luge> vi. (002), prêdre na parâ (021). - E.: Repas.A9) manger ce qui reste au fond manger d'un plat // d'une assiette // d'une marmite, finir // racler // gratter // enlever manger ce qui reste au fond d'un plat (avec une cuillère, un croûton de pain ou les doigts) pour le manger, essuyer // nettoyer manger son assiette (avec un morceau de pain qu'on mange ensuite) ; lécher un plat (ep. d'un animal): amassâ vt. (001, 002), râklyâ (001).A10) manger son pain avec autre chose (fromage, chocolat, confiture, fruits...) de manière à finir les deux choses en même temps: s'ap(e)danfî vp. (002 | Douvaine, COD 20b10), s'apidansî (006).A11) faire manger beaucoup de pain (ep. d'un fromage fort ou d'une tomme très salée): apdanfî vi. (002).Sav. Y apdanfe ran < ça ne fait pas manger beaucoup de pain> (002).A12) manger un morceau de pain avec du fromage après la soupe ou à la fin d'un repas, pour finir de se rassasier: boushî < boucher> vi. (001, 002).A13) manger qc. (bout de pain, amuses-gueules, biscuits, gâteaux...) pour atténuer les effets capiteux d'un vin blanc ou d'un alcool: boushî < boucher> vt., kopâ <couper (le vin, l'alcool)> (001).A14) manger en gourmand, se régaler en mangeant: se bdyî < se manger> vpt. (001).A15) manger, casser la graine: kassâ la grolye (025). - E.: Dilapider.A16) se passer de manger, sauter un repas: bdyî su lô shvô d'bwè < manger sur les chevaux de bois> (001) ; seûtâ la lota < sauter la hotte> (002).A17) n'avoir rien à manger manger // se mettre sous la dent: avai ryin à s' kilâ dzeu la din (228).A18) donner à // faire manger manger: vyandâ vt. (St-François-Bauges), balyî à mzhî (083). - E.: Foin, Viande.A19) manger // croquer manger des croûtons de pain: krotsnâ (026).A20) expr., manger: sè btâ pè l'grwê < se mettre par la bouche> (Aillon-Vieux).A21) manger manger un morceau // un bout, faire une collation, casse-croûter, se restaurer: bdyî (001) / mdjé (190) manger on bokon (001, 190) / on bè (001).B2) personne qui fait la moue devant tous les plats qu'on lui présente: potringa < drogue> nf. chf. (020). - E.: Délicat.B3) enfant qui réclame toujours à manger: brâma-fan < affamé> nm. (001).B4) bête qui mange de tout ce qu'on lui présente: bona gourza < bon gosier> nf. (021).B5) bête reniflant sur la nourriture, mauvaise mangeuse: môvéza gourza < mauvais gosier> nf. (021).C1) expr., ne pas manger à sa faim, ne pas pouvoir se rassasier: mzhî à midan (002) ; pâ bdyî à sa fan < ne pas manger à sa faim>, rèstâ su sa fan <rester sur sa faim ; ne pas connaître manger la fin // le dénouement manger d'une histoire> (001).--C.1-------------------------------------------------------------------------------------------------- Ind. prés.: (je) bdjo (001c, 082), bdyo (001b, 093, 094), maicho (Aussois 287), mdyo (001a, 003), mèdyo (003, 017), mèdzeu (026), mèzo (021), mindzô (286), mzho (004), mzhè (081) ; - (tu, il) bdju (001d, 082), bdyè (001c, 093), bdyu (001b, 094), mache (287), mdyè (001, 006), mdyu (001a, 003, 009, 020, 023, Boussy, Chapelle-St-Maurice), médye (025), mèdze (026), meje (021), mèze (125), meuzhe (002, 083, 173, 203, 218), mzhè (010, 081), mzhi (004) ; - (nous) mdyin (001b, 003), bdyin (001a, 093, 094), mzhin (004) ; - (vous) mdyî (001b, 003, 020), bdyî (001a, 093, 094), mzhî (004) ; - (ils) mdyon (001b, 003, 020), bdyon (001a, 093, 094), mzhan (004), mejon (021), mèdyon (017), meuzhan (002, 083), mèzan (125, 215), mzan (Marthod). - Ind. imp.: (je) bdyivou (001), mzhivo (004), mdyivo (003) ; (tu) bdyivâ (001) ; (il) bdyive (001), m(e)djéve (026 | Aussois), mèdyéve (017), mezdive (Megève), m(e)zhéve (228), mzhive (081) ; (vous) bdyivâ (001) ; (ils) bdyivô (001), mdjévon (026), mdzévon (188), m(e)dyévon (025), m(e)zhivan (136 | Chamonix), mezyévan (214), midjiva-n (141), mzhévan (228). - Ind. fut.: (je) bdyèrai (001) / mzhèrai (004, 028) / mdyèrai (003) ; te manger bdyèré (001) / mezheré (002) | t'mèdzèré (026) ; é manger bdyèrà (001) / mzhrà (002) | a mèdyèrà (017). - Cond. prés.: de manger bdyèri / bdyèrou (001), é bdyèrè (001) // a mèdyèrè (017) // â mejére (021). - Subj. prés.: (que je) bdyézo (001) ; (que tu) bdyéze (001), mzhêze (028) ; (qu'il) mezai (125) ; (qu'ils) mdzissan (026). - Subj. imp.: k'de bdyissou (001). - Ip.: bdyè (001, 093), bdyu (001, 094), mdyu (020), mezhe (002), mèdz (026) ; bdyin (001) ; bdyî (001), myé (262). - Ppr.: bdyêê (001), meuzhêê (271), mzhan (083), medyin (025), mdzêê / -in (026). - Pp.: bdj(y)à (001d, 114 | 001c) / bdyà (001b PPA) / mdjà (Aillon-Vieux) / MDYÀ (001a, 003, 006, 018, 020, 023, 225) / medyà (017b) / mèdyà (017a, 025) / m(e)jà (004b | 021) / m(eu)zhà (004a, 060b, 136, 228 | 060a, 290) / mèzhyà (033, 137) / mzyà (Marthod), -À, -È / -eu (060) || mzhyà, -à, -eu (002, 083, Bogève, Gets), mèzhiha, -iha, -ihe (039, 105) || machan nm. (287), mdjà (026, 188), mzhi (081), m(e)zhyà (132 | 218), mezyà (215). - Av.: bdyu, -wà, -wè (001).-------------------------------------------------------------------------------------------------------nm., graille, bouffe ; les repas: mzhî nm. (Saxel, Morzine), mdyî (Annecy). -
2 langue
nf. (organe charnu ; langage, ensemble de mots propre à un peuple, à une époque, à un écrivain), dialecte, patois ; personne bavarde: langa (Bonneville, Cordon 083, St-Nicolas-Chapelle, Saxel 002, Thonon), lan-wa (Morzine), lêga (Albanais 001b BEA, Albertville 021, Annecy 003b, Balme-Sillingy, Bauges, Bellecombe-Bauges, Billième, Chambéry 025, Leschaux, Montagny-Bozel, St- Pierre-Albigny, Sevrier), lê-nga (Lanslevillard), LINGA (001a PPA, 003a, Aix, Arvillard, Beaufort, Lanslevillard, Notre-Dame-Bellecombe, Reyvroz 218b, Thônes, Villards-Thônes), lin-wa (218a, Bellevaux), lwinga (Crempigny). - E.: Bavard, Serpillère, Terre, Vantard.A1) langue bavarde et bruyante: tapè (d'boyandîre) nm. (003, 004, Genève 022), tapèta nf. (001, 022). - E.: Claquet.A2) mauvaise // sale // méchante langue langue, langue de vipère, personne médisante, médisant: langa de farè < langue de mèche de lampe> nf. (002), farè (021, Arvillard) ; môvé grwin < méchante bouche> nm. (001), beur grwê (025) ; kofa // môvéza langue langa <sale // mauvaise langue langue> nf. (002), môvéza gourza < mauvais gosier> (021) ; linga d'vipèra < langue de vipère> (001).Fra. Quelle mauvaise langue: kinta gourze (021) !A3) langue d'oïl: linga d'wà (001).A4) langue d'oc: linga d'ok (001).B1) v., avoir la langue bien pendue: avai preû langa < avoir beaucoup de langue> (002) ; avai bouna langa < avoir bonne langue> (002), avai bona linga (001) ; avai la langa byin dégazhyà < avoir la langue bien dégagée> (083).B2) avoir la langue bien pendue mais l'esprit peu enclin au travail ; être très bavard mais peu travailleur: avai k'la linga dsu < n'avoir que la langue dessus> (001) ; avai k'la linga d'bona < n'avoir que la langue de bonne> (001), n'avai ran ke la langa de bouna < n'avoir rien que la langue de bonne> (002) ; avai k'la linga k'marshe < n'avoir que la langue qui marche> (001) ; étre tot ê linga < être tout en langue> (001).B3) tirer la langue (ep. d'un chien, de qq. qui a soif...): langatâ < languir> vi. (002), trî la linga (001).C1) expr., langue de serpent (plante médicinale, qu'on mettait sur les plaies): lanhwâ d'sarpan nf. (081). -
3 avoir
vl'avoir manqué belle — см. le beau
l'avoir belle — см. le beau
avoir la casquette — см. ras le bol
avoir des hardiesses avec... — см. avoir des hardiesses avec...
en avoir jusqu'ici, jusque-là — см. en avoir jusque-là
avoir oublié d'avoir... — см. avoir oublié d'avoir
avoir oublié d'être... — см. avoir oublié d'être
avoir ouï-dire — см. avoir ouï dire
- l'avoir- en avoir- y a pas -
4 grand
1. adj m; adj f - grandegrande asperge — см. asperge montée
au grand complet — см. au complet
à son grand dam — см. à son dam
grand débarras! — см. bon débarras!
grand diseur — см. beau diseur
à grands flots — см. à flots
au grand galop — см. au galop
le grand matin — см. le bon matin
au grand maximum — см. au maximum
c'est grand pitié — см. c'est pitié
grand sot — см. un sot renforcé
au grand trot — см. au trot
2. m, fde grande valeur — см. de valeur
3. advauprès des grands s'il n'y pleut, il y dégoutte — см. à la cour s'il n'y pleut, il y dégoutte
- en grand -
5 coup
coup [koe]〈m.〉1 slag ⇒ klap, steek, stoot, (plotselinge, korte, abrupte) beweging/GRAMT.♦voorbeelden:d'un coup d'aile • in een rukd'un coup de baguette (magique) • als bij toverslag〈 informeel〉 un coup de bambou • een zonnesteek; een vlaag van waanzincoup de barre • 〈 scheepvaart〉ruk aan het roer, plotselinge verandering; 〈 figuurlijk〉plotselinge vermoeidheid, hoge rekeningcoup de bec • snauw, sneerdonner un coup de brosse à qc. • iets (even) afborstelencoup de canon • kanonschotcoup de chance • gelukkig toeval, meevallercoup de chien • plotselinge storm; oproerdonner un coup de collier • er flink tegenaan gaanavoir un joli coup de crayon • goed (kunnen) tekenencoup de désespoir • wanhoopsdaadcoup d'éclat • meesterlijke zet〈 figuurlijk〉 un coup d'épée dans l'eau • een slag in de lucht, verspilde moeitecoup d'essai • eerste poging, begincoup d'Etat • staatsgreepboire le coup de l'étrier • een glaasje op de valreep drinkendonner un coup de fer à qc. • iets even opstrijkencoup de feu • schotcoup de fil • telefoontjecoup de folie • onbezonnen daad, aanval van waanzincoup de force • gewelddaad, overrompeling, coup de forcecoup de foudre • donderslag; 〈 figuurlijk〉liefde op het eerste gezicht, onverwachte ramp, slechte tijding〈 figuurlijk〉 donner un coup de fouet • aansporen, oppeppencoup de froid • verkoudheidcoup de gosier • schreeuwdonner, pousser un coup de gueule • losbrullen, een bek opzettencoup de hasard • bof, meevallercoup de langue • bitse, hatelijke opmerkingun petit, un dernier coup de lime • de laatste hand, de afwerkingcoup de main • hulp, handreiking, steun; 〈 leger〉overrompeling, aanslagdonner un coup de main • een handje helpenfaire un coup de main • een aanslag plegenavoir le coup de main • de vaardigheid hebben〈 figuurlijk〉 〈 informeel〉 recevoir le coup de masse • een zware klap (te verwerken) krijgen 〈 emoties〉〈 figuurlijk〉 un coup de massue • een harde slag, een gevoelige slagcoup de mer • stortzee, zware golfcoup d'oeil • blik, oogopslag, uitzichtavoir le coup d'oeil • kijk op de dingen hebbendu premier coup d'oeil • op het eerste gezichtjeter un coup d'oeil (rapide) sur qc. • een vluchtige blik op iets werpen〈 figuurlijk〉 coup de patte • veeg uit de pan, trap nace peintre a le coup de patte • deze schilder kan aardig met het penseel overwegse donner un coup de peigne • een kam door z'n haar halencoup de pied • trap, schopcasser des vitres à coups de pierre • ruiten ingooientuer qn. à coups de pierres • iemand stenigendonner un coup de piston à qn. • iemand aan een baantje helpencoup de poing • stomp, vuistslagcoup de poing (américain) • boksbeugel〈 informeel〉 avoir le, un coup de pompe • de man met de hamer tegenkomen, opeens niet meer kunnen〈 informeel〉 coup de pompe • man met de hamer, plotselinge uitputting, vermoeidheidun coup de pot • mazzel, gelukdonner le coup de pouce • de laatste hand aan iets leggencoup de poussière • mijngasontploffingon lui a fait le coup du presse-citron • ze hebben hem als een citroen uitgeknepencoup de pub • reclamestuntcoup de réparation • strafschopcoup de sang • beroerte, plotselinge woedecoup de semonce • schot voor de boegcoup de sifflet • fluitsignaalcoup de soleil • zonnesteek; zonnebrandcoup du sort • speling van het lot, tegenslagdonner un coup de téléphone à qn. • iemand opbellencoup de théâtre • plotselinge ommekeer, onverwachte wendingse flanquer un coup de torchon • vechtendonner un coup de tube à qn. • iemand een telefoontje gevencoup de veine • geluk, gelukkig toevalcoup de vent • rukwind, windstootcheveux en coup de vent • slordig, los zittend haarentrer en coup de vent • binnenstormencoup bas • stoot onder de gordelêtre aux cent coups • in alle staten zijn, doodsangsten uitstaandonner le dernier coup, le coup décisif • de genadeslag geven〈 informeel〉 coup fourré • gemene, onverwachte streek, luizenstreek〈 sport en spel〉 coup franc • vrije trap, slagmauvais coup • gemene streek, lelijke klapcoup monté • afgesproken werk, doorgestoken kaart〈 informeel〉 sale coup • rotstreek; zware slagcoup sec • droge knal, klap〈 figuurlijk〉 accuser le coup • de klap incasseren, er een klap van krijgenavoir le coup • er de slag van hebben〈 informeel〉 avoir un coup dans l'aile, dans le nez • (licht) aangeschoten zijn, te diep in het glaasje gekeken hebben〈 informeel〉 boire un coup • iets drinken, er eentje nemencalculer son coup • de zaak precies uitrekenen, uitkienencompter les coups • alleen maar toekijken, neutraal zijn〈 informeel〉 discuter le coup • babbelen, kletsen〈 informeel〉 être dans le coup • er bij betrokken zijn, er van wetenexpliquer le coup • de toestand, gang van zaken uiteenzettenfaire coup double • twee vliegen in één klap slaanfaire les cent coups, les quatre cents coups • een losbandig, rusteloos leven leiden, erop los leven, van alles uithalen 〈 kind〉en ficher, mettre un coup • flink de handen uit de mouwen stekenne pas en ficher un coup • geen klap uitvoerenfrapper des coups en l'air • vergeefse moeite doenfrapper un grand coup • een zware slag toebrengen, een grote slag slaanfrapper à coups redoublés • hard en vaak slaanmarquer le coup • een bijzonderheid benadrukken, een bepaalde gebeurtenis niet ongemerkt voorbij laten gaanmaintenant j'ai pris le coup • nu weet ik hoe het moetil en a pris un coup • dat heeft hem geen goed gedaanrendre coup pour coup • een klap, slag teruggevenrisquer, tenter le coup • het erop wagentenir le coup • standhouden, het uithoudenvaloir le coup • de moeite lonen, waard zijnen venir aux coups • handgemeen wordenà coup sûr • vast en zeker, beslistà tous (les) coups, à tout coup • telkens, bij elke gelegenheidtout à coup • plotselingaprès coup • naderhand, achterafau, du premier coup • bij de eerste keerau coup de midi • klokslag 12 uurd' un (seul) coup • in één keer, plotselingtout d' un coup • ineens, plotselingdu coup • bijgevolg, daaromdu même coup • tegelijkertijd, bij diezelfde gelegenheidêtre hors du coup • nergens vanaf wetenau coup par coup • een voor eenpour le coup • deze keer〈 juridisch〉 pour coups et blessures • vanwege toegebracht lichamelijk letsel; 〈 Algemeen Zuid-Nederlands〉 voor slagen en verwondingensous le coup de • onder de invloed, dreiging vansur le coup • op slag, onmiddellijk, meteensur le coup de midi • klokslag 12 uurcoup sur coup • achtereenvolgens, vlak na elkaar→ pierrem1) slag, klap, klop, steek, stoot, bons, dreun, trap, schop2) snee3) beet4) ruk5) worp6) daad, streek7) teug, slok8) zet
См. также в других словарях:
manger — vt. , consommer ; grailler, bouffer, boulotter ; paître, brouter, (ep. des animaux) ; (en plus à Morzine) boire : bdj(y)î (Albanais 001fC, Vaulx 082 | 001eB, Ansigny 093b, Moye 094b), bdyî (001dA, 093a, 094a), mdjé (Albertville 021b VAU, Doucy… … Dictionnaire Français-Savoyard
langue — nf. (organe charnu ; langage, ensemble de mots propre à un peuple, à une époque, à un écrivain), dialecte, patois ; personne bavarde : langa (Bonneville, Cordon 083, St Nicolas Chapelle, Saxel 002, Thonon), lan wa (Morzine), lêga (Albanais 001b… … Dictionnaire Français-Savoyard
pente — [ pɑ̃t ] n. f. • 1358; lat. pop. °pendita, de pendere → pendre I ♦ A ♦ Disposition oblique, penchée. 1 ♦ Inclinaison (d un terrain, d une surface) par rapport au plan de l horizon. ⇒ déclivité. Pente douce, raide, rapide, abrupte. Pente… … Encyclopédie Universelle
bouche — [ buʃ ] n. f. • buce v. 1040; lat. bucca « joue », puis « bouche » 1 ♦ Cavité située à la partie inférieure du visage de l homme, bordée par les lèvres, communiquant avec l appareil digestif et avec les voies respiratoires. ⇒fam. bec, gueule;… … Encyclopédie Universelle
bouché — bouche [ buʃ ] n. f. • buce v. 1040; lat. bucca « joue », puis « bouche » 1 ♦ Cavité située à la partie inférieure du visage de l homme, bordée par les lèvres, communiquant avec l appareil digestif et avec les voies respiratoires. ⇒fam. bec,… … Encyclopédie Universelle
avaler — [ avale ] v. tr. <conjug. : 1> • 1080 « descendre rapidement » (→ avalé); de 1. aval 1 ♦ Faire descendre par le gosier. ⇒ absorber, 1. boire, ingérer, ingurgiter, 1. manger. Avaler une gorgée d eau. Avaler d un trait, d un seul coup. Je n… … Encyclopédie Universelle
boire — 1. boire [ bwar ] v. tr. <conjug. : 53> • bevvre Xe; lat. bibere 1 ♦ Avaler (un liquide). ⇒ absorber, ingurgiter, prendre. Boire du vin. Boire du lait. Boire un jus de fruits, une grenadine. Voulez vous boire quelque chose ? Un liquide bon… … Encyclopédie Universelle
coup — [ ku ] n. m. • colp 1080; lat. pop. colpus, class. colaphus, gr. kolaphos I ♦ 1 ♦ Mouvement par lequel un corps vient en heurter un autre; impression (ébranlement, bruit...) produite par ce qui heurte. ⇒ choc, ébranlement, heurt, tamponnement.… … Encyclopédie Universelle
gorge — [ gɔrʒ ] n. f. • 1130; lat. pop. °gurga, class. gurges « gouffre » I ♦ 1 ♦ Parties antérieure et latérale du cou. La gorge et la nuque. Se protéger la gorge avec une écharpe. Gorge nue, découverte. Serrer la gorge de qqn. ⇒fam. kiki, sifflet;… … Encyclopédie Universelle
coup — (kou ; le p ne se prononce pas et ne se lie pas : un kou audacieux ; coup se comporte comme loup, où le p ne se lie jamais ; au pluriel, l s se lie : des kou z audacieux ; Bèze, au XVIe siècle, remarque que le p se prononce au singulier et non au … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
sec — sec, sèche [ sɛk, sɛʃ ] adj. et n. m. • v. 980 « desséché »; lat. siccus, sicca I ♦ (Concret) 1 ♦ Qui n est pas ou est peu imprégné de liquide. ⇒ desséché. Feuilles sèches. Bois sec. « demandez de la pluie; nos blés sont secs comme vos tibias »… … Encyclopédie Universelle